São Paulo

Hallo allemaal,

Kennen jullie me nog?

Het is alweer een flink aantal weken geleden dat ik mijn laatste reisverslag geplaatst heb. Dit komt omdat ik een aantal rustige weken heb gehad. Natuurlijk ben ik nog iedere dag op stage, ga ik braaf 2 keer in de week naar Portugese les en ga ik in de weekenden op stap. Maar om hier nou iedere week wat over te schrijven, dat was ook niet echt nodig.

Vorige week ben ik 5 dagen in São Paulo geweest en dit keer was het wel speciaal genoeg om een verslag aan te wijden.

Op donderdag 24 mei ben ik samen met een vriendin en haar moeder naar São Paulo gevolgen. Hier konden wij overnachten bij familie van haar en verbleven we midden in de grote stad zelf. De omvang van deze stad is echt indrukwekkend. Toen we met het vliegtuig overvlogen was het al verbazingwekkend hoeveel huizen, flatgebouwen en wegen er te vinden waren. Het is er zo ontzettend druk met verkeer en auto´s dat er al een regeling is getroffen die betrekking heeft op nummerborden. Op maandag mogen alleen auto´s met nummerborden die eindigen met nummer 1 en 2. Op dinsdag zijn dat 3 en 4, enz. En toch staat er nog iedere dag de hele dag file. Nou, dat zegt toch genoeg!

São Paulo is een erg mooie stad met een betere infrastructuur, mooiere gebouwen en meer musea dan in andere steden van Brazilië. Ik ben erg gevallen voor de stad, maar van het dagelijkse verkeer zou ik helemaal gek worden. De mensen zijn meer dan 2 uur onderweg naar hun werk en moeten aan het einde van de dag weer bijna 2 uur wachten om terug te komen. Al met al zijn het dus erg lange dagen met veel wachten.

Op donderdag zijn we naar een groot park gegaan midden in de stad. Hier was een leuke wandelroute en de natuur was erg mooi. Het was vreemd om je midden in de natuur te bevinden, maar wanneer je opkeek dan zag je allemaal flatgebouwen en wegen om je heen.

Ook voor ´s avonds was het moeilijk om te kiezen wat je ging doen. Er waren namelijk zoveel wijken met uitgaansmogelijkheden, dat we eigenlijk niet precies wisten waar we moesten zijn. Onze eerste avond hebben we doorgebracht in een Ierse pub, vanwege de voorliefde voor Engeland van mijn reisgenoot ;) Erg geslaagd en we hebben een gezellige avond gehad.

Vrijdag zijn we naar de bekendste straat in São Paulo gegaan, namelijk Rua Vinte Cinco de Março (25 March street). Deze straat zit vol met winkels die nep spullen verkoopt van de duurste merken. Het was geweldig om hier rond te lopen en we hebben er onze volledige dan aan besteed! Het enige probleem dat we na deze dag hadden, was dat we nog niet precies wisten hoe we alle aankopen terug moesten krijgen naar Vitória...

Ook ´s avonds zijn we weer op stap gegaan, maar dit keer naar een kleine discotheek. Erg luxe en chique, maar uiteindelijk vonden we de bars in São Paulo gezelliger. Dus voor zaterdag hadden we alweer een nieuwe bar uitgezocht. Zaterdag overdag zijn we naar een grote markt gegaan die gevestigd was in een oud gemeentegebouw. Super gaaf om tussen alle kraampjes te lopen met alle soorten vers fruit, vis, drank en meerdere kleine cafeetjes en restaurants.

Na een gezellige zaterdagavond hadden we op zondag grootse plannen. We gingen namelijk naar een gratis concert van de Britse band Franz Ferdinand. Dit concert werd gehouden in een park en zou vrij zijn voor alle bezoekers. Helaas was dit alles goed bedacht, maar slecht uitgevoerd.
Toen we om half 5 aankwamen (Franz ferdinand zou half 7 beginnen) stond er een rij die onoverzichtelijk was. Mensen stonden al vanaf 2 uur te wachten en inmiddels waren er naast de officiële rij ook nog 3 rijen gemaakt die hier weer in werden gevoegd. Bij de ingang waren er in totaal 2 politiemensen die alle tassen aan het controleren waren. Dit waren in totaal ong. 40.000 mensen...

We zijn dus ergens in een invoeg rij gaan staan en het duurde eindeloos voordat er beweging in kwam. Tot het 6 uur was, toen gingen we super snel! We stonden in een paar seconden vooraan bij de poort. Maar wat bleek, de poorten waren allemaal gesloten. En helaas stonden wij met dezelfde 40.00 man aan de verkeerde kant van de poort. Tussen de poorten door konden we zien dat het gebied waar het concert zou zijn nog bijna helemaal leeg was. Het bleek namelijk dat er maar 20.000 mensen binnen mochten komen voor het concert. De ruimte was groot genoeg voor ons allemaal, dat was wel duidelijk. 3/4 van de ruimte was nog helemaal leeg en wij stonden met z´n allen aan de andere kant. Dit zorgde voor grote woede onder de mensen en iedereen begon op de poorten te slaan.

Na een paar seconden hoorden we een gigantische knal en begonnen we allemaal te hoesten en werd er een ontzettend smerige geur verspreid. De politie was met stinkbommen aan het gooien om de mensen weg te jagen. Dit werkte averechts en iedereen was aan het drukken, er werd geroepen dat de poorten opengebroken moesten worden en wij stonden klem tussen de poort en de menigte. Na een aantal minuten hebben we ons verplaatst naar een rustiger gedeelte omdat de sfeer steeds grimmiger werd en wij bang waren verdrukt te worden in de mensen. Er werd gejuicht, geschreeuwd, mensen waren aan het drukken en inmiddels hadden een aanal de poort open gebroken. Een massale stroom mensen kwam op ons af en iedereen begon te duwen, drukken en schreeuwen. De poorten waren even snel weer dicht als dat ze open waren en het was duidelijk dat de politie op dit moment echt boos was. Er werden meer bommen gegooid en wij besloten hier niet meer aan mee te doen.

Toen we een paar meter verder uit de menigte kwamen zagen we een gigantische groep politiemensen staan, busjes, auto´s en een hele rij agenten. Vanaf onze kant van de menigte begonnen mensen met spullen naar de agenten te gooien, hekken werden omgeduwd en ik vond dit een geschikt moment om foto´s te maken. Ik stond dus ook vooraan klaar met mijn camera voor de nodige actiefoto´s.

Na een aantal foto´s hoorde ik een vreemd soort knallen die ik nog niet eerder had gehoord. Iedereen om me heen begon te rennen en te schreeuwen en ik zag de agenten van houding veranderen. Plotseling werd ik aan mijn arm weggerukt door mijn vriendin die in mijn oor stond te schreeuwen dat de politie met rubberkogels op ons aan het schieten was!! Ik ben nog nooit zo geschrokken, want wij stonden namelijk vooraan!! We zijn ontzettend snel weggerend en inmiddels hoorden we dat binnen de poorten de band Franz Ferdinand een vrolijk deuntje inzette.. Nogal tegenstrijdig met de ervaringen die wij op dat moment hadden.

Na al deze actie zijn we maar terug gegaan naar onze wijk en hebben we ons verdriet weggedronken in een rustige kroeg. Heel erg jammer dus dat we de band niet hebben kunnen zien, maar wel een ontzettend spannende ervaring voor mij!

Maandag was onze laatste dag alweer en zijn we naar China town gegaan om hier de winkels en de straten te bekijken. Alles was in Japanse en Chinese vormen gemaakt, de winkels, producten en mensen. Leuk om te zien hoe deze mensen een hele wijk hebben overgenomen in São Paulo. We vlogen pas ´s avonds, maar we zijn ´s middags al onderweg gegaan naar het vliegveld. Dit omdat alles erg lang duurde voordat je ergens was vanwege het vele verkeer.

Een erg geslaagd weekend met veel nieuwe ervaringen. Ik vond São Paulo een geweldige stad, maar het verkeer was een drama.



Afgelopen weekend heb ik een erg gezellig weekend gehad. Vrijdag avond zijn we naar een plaatselijke discotheek gegaan en op zaterdag hadden we een verjaardag. Ik kende het meisje dat jarig was niet, maar hier in Brazilië is dat heel normaal, dat je door vrienden van de jarige wordt uitgenodigd zonder dat je de persoon zelf kent.

De verjaardag begon al vroeg in de middag en was erg goed geregeld. Er was veel eten en er werd uitgebreid gedanst. Helaas eindigde deze avond in mineur. Er ontstond ruzie tussen twee aanwezigen en dit eindigde in een gigantisch gevecht.

In Brazilië wordt er niet afgewacht, maar bij de eerste klap wordt er door iedereen gevochten. De familie en vrienden van de betrokken partijen gaan ook met elkaar op de vuist. Er werd met stoelen gegooid, vrouwen werden bijna geslagen omdat ze in de weg stonden en ook andere middelen werden gebruikt. Er werd zelfs bijna met een bierfles geslagen, maar gelukkig kon Menno deze jongen tegenhouden. Hij vloerde de man, maar dit betekende wel dat we de woede van andere mensen op ons haalden. Zij dachten namelijk dat Menno de man aan het slaan was. Allemaal drama en we moesten snel weg van het feest omdat iedereen met elkaar ruzie had. Uiteindelijk hoorden we dat de mensen na ong. een uur uitgevochten waren en toen zijn ze weer rustig verder gegaan met drinken en dansen..

Donderdag hebben we een vakantiedag en omdat iedereen op donderdag vrij is, nemen ze op vrijdag ook vrij. Geen idee waarom, maar blijkbaar vinden ze het niet nodig om op vrijdag te werken wanneer er donderdag ook niet gewerkt wordt. Ik heb gelukkig ook al plannen voor deze korte vakantie, namelijk een aantal dagen naar een nabij gelegen staat Bahia. Super veel zin in en voor jullie ook leuk omdat ik dan volgende week weer een nieuw verhaal heb ;)

Beijo,
Neeltje